دومین نمایشگاه خودرو تهران همانند نمایشگاه سال گذشته در محل جدید شهر آفتاب در جنوبی‌ترین نقطه شهر تهران برگزار شد.
مکانی که همچنان توقعات مردمی و کارشناسان را برآورده نمی‌سازد و درعین‌حال نبود بیلبوردهای هدایت‌کننده در مسیرهای منتهی به نمایشگاه از یک‌سو و نداشتن یک طراحی حرفه‌ای و درخورشان نمایشگاه حرفه‌ای از نکات ضعف آن تلقی می‌شود. نمای بسیار باز از محوطه بیرونی نمایشگاه متشکل از سوله‌هایی که شبیه گلخانه‌های بزرگ است که به‌راحتی باران به داخل آن‌ها نفوذ می‌کند (مانند نمایشگاه کتاب) و به نظر می‌رسد برای صنعت کشتیرانی و نیروی دریایی کاملاً مناسب‌تر است!
بی‌نظمی‌های گوناگون از بدو ورود مخاطبان به داخل نمایشگاه برای پارک خودروهای بازدیدکنندگان تا تهیه بلیت مثل همیشه موردانتقاد است. در ورود به نمایشگاه هم هیچ نقطه شروع و پایانی برای بازدید وجود ندارد، به‌طور مثال در کنار کامیون‌ها و کشنده‌ها درست نقطه مقابل کمپانی فولکس‌واگن قرارگرفته و کنتراستی عجیب را نمایان می‌سازد.
نبود کارشناسان زبده در کنار هر خودرو برای معرفی آن از بزرگ‌ترین ضعف‌های این دوره از نمایشگاه بود که به نسبت سال گذشته به‌جای آموزش و سازماندهی نیروی انسانی متخصص و آگاه به مسائل فنی و امکانات خودروها مانند نمایشگاه‌های خارجی، صرفاً به‌قرار دادن افرادی شبیه به مدلینگ و در حد نظارت‌کننده در کنار خودروها بسنده شده بود. معضل دیگر که این‌یکی البته به نمایشگاه ربطی ندارد فرهنگ بازدید از نمایشگاه‌های خودرو است که واقعاً باید برای آن بستری فراهم شود تا در این زمینه آموزش و آگاهی‌های لازم برنامه‌ریزی و آموزش داده شود. متأسفانه شاهد بودم که گاه چهار نفر باهم وارد خودرو می‌شدند و اصرار داشتند تمام جوانب آن را از نزدیک مشاهده و لمس نمایند!
تقسیم‌بندی غرفه خودروهای سبک و سنگین بسیار غیر کارشناسانه و اغلب فاقد استاندارد درستی بود، در این میان هم برخی از شرکت‌ها که بسیار خوش‌ذوق بودند از مواد تبلیغی صوت و تصویر بهره برده و با طراحی دکوری منطبق با محصول خود سعی کردند نسبت به دیگران متفاوت باشند و در نقطه مقابل بعضی از شرکت‌کنندگان هم حتی زحمت چاپ تراکتی برای معرفی محصول خود نکشیدند و این نشان می‌دهد که حضور در نمایشگاه چقدر برای آن‌ها باارزش و اهمیت بوده است!
در نظر گرفتن فضای مناسب و استاندارد برای هر کمپانی شرکت‌کننده و طراحی درست و هدفمند برای ورود و خروج می‌توانست تااندازه‌ای این بی‌نظمی‌های پدید آمده را کنترل کند و بازدید را برای مخاطبان سهل‌تر کند که متأسفانه این مهم بی‌توجه مانده و بسیاری از بازدیدکنندگان به‌محض مشاهده ازدحام جمعیت در غرفه‌ای ناچار آنجا را ترک می‌کردند و قید دیدن آن محصول را زده و به سراغ غرفه‌های دیگر می‌رفتند.
تجربه تلخ گم‌شدن دسته‌دنده خودروی لوکس پورشه در نمایشگاه سال گذشته باعث شده بود اغلب غرفه داران به‌جای معرفی و توضیح کارایی محصولات خود و بازاریابی و فروش آن‌ها بیشتر نقش نگهبان و محافظ را عهده‌دار باشند تا خدای‌نکرده قسمتی از خودروهایشان مفقود نشود! نمود این وضعیت را در غرفه‌های کمپانی مرسدس بنز و لکسوس شاهد بودیم که درب خودروها کاملاً بسته بودند و فقط یک مدل از این خودروها را صرفاً جهت تماشا از فاصله چندم‌تری در معرض دید بازدیدکنندگان قرار داده بودند.
امسال تنوع شرکت‌کنندگان خارجی از کشورها مختلف به‌ویژه چین و حتی تایوان قابل‌توجه بود اما آنچه بسیار اهمیت دارد کیفیت و استاندارد است که متأسفانه در خودروهای چینی کمتر مشاهده می‌شود اگرچه محصولات این کشور بزرگ در بازارهای دیگر غیر از ایران فاقد این مشکل است و اغلب با استاندارهای روز جهان برابری می‌کند.
دومین نمایشگاه خودرو تهران هم به پایان رسید به این امید که در سومین نمایشگاه دیگر شاهد این مشکلات نباشیم.
حامد شاطرعباس
