عباس کیارستمی، فیلم‌ساز مطرح ایرانی که برای ادامه درمان بیماری سرطان دستگاه گوارشی به فرانسه منتقل شده بود، در سن ۷۶ سالگی در پاریس درگذشت. کیارستمی در اسفند ماه سال گذشته به دلیل مشکلات گوارشی که گفته می‌شد سرطان روده است در بیمارستان بستری شد و چهار عمل جراحی را پشت سر گذاشت. پس از چهار ماه سپری کردن مراحل درمان در ایران، به پاریس رفت. انتقال کیارستمی به پاریس به تصمیم خود او و برای تکمیل مراحل درمان بود.
کودکان کار، بخشی از کودکان این سرزمین هستند که اغلب تصویر درستی از آن‌ها در سینما و تلویزیون دیده نمی‌شود. آنچه هم که تصویر شده بسیار کلیشه‌ای و دور از واقعیت بوده که نیاز به بررسی و تعمق بیش‌تری دارد. «آرد زند»، یکی از مستندسازان نام‌آشنای سینماست که با کوله باری از تجربه و آثار درخشان و برجسته سراغ این موضوع رفته و اینک با ساخت دو فیلم "خان آقا" و "خواب‌وبیدار" درزمینهٔ کودکان کار حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. به بهانه برگزاری جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوان پای صحبت‌های او نشستیم و امیدواریم حرف‌های این فیلم‌ساز دلسوز موردتوجه قرار گیرد. ذکر این نکته ضروری است که محور گفت‌وگوی ما درزمینهٔ کودکان کار و سهم این کودکان از سینما بود اما در میان حرف‌ها اشاره‌هایی هم به سینمای مستند شد که گریزناپذیر بود. ارد زند در سال 1328 متولد شد. وی فارغ‌التحصیل رشته سینما و عضو انجمن مستندسازان ایران هست. او کارگردان فیلم‌های مستند در شبکه اول سیمای جمهوری اسلامی ایران است و حاصل این همکاری با شبکه اول حدود بیست‌ویک فیلم مستند هست. فیلم مستند «جزیره قشم» در سال 1377 به‌عنوان بهترین فیلم درزمینهٔ گردشگری و فیلم «گنجینه» به‌عنوان بهترین متن تحقیقی در جشنواره رشد شناخته شد.
«بردمن» (مرد پرنده‌ای) با کسب چند جایزه از اسکار فیلمی آتشی‌مزاج و افسارگسیخته و یک کمدی - تراژدی با آمیخته‌ای از واقعیات سخت و گریزهای خیال گونه است. کارگردانی این فیلم با الخاندرو گونزالز اینیاریتو کارگردان ۵۱ ساله مکزیکی است که فیلم‌هایی مثل ۲۱گرم و بابل را در کارنامه خود دارد.
خودش بارها گفته که اگر در حال ساختن فیلم نباشد، انگار دیگر زنده نیست و از هم‌اکنون، مشغول فیلم ۴۵ است، با شرکت «اما استون». از سال ۱۹۷۳ یعنی حدود ۴۰ سال پیش تاکنون، کمتر سالی هست که در آن وودی آلن فیلمی بیرون نساخته باشد، ولی پرکار بودن، هر چند انضباط و تعهد لازم را دارد، ولی حاصل آن لزوما همیشه شاهکار سینمایی نیست، هر چند که فیلم‌های وودی آلن محک خودشان هستند، و بنابراین، موفقیت هر فیلم او در مقایسه با فیلم‌های دیگرش سنجیده می‌شود.
یک ایمپالای قدیمی، یک طبیعت بدوی، و دیگر هیچ
