سلیس: حبیب رضایی در کارگاه «بازیگری حرف ندارد» به شیوه‌های درست ورود به عرصه بازیگری در سینما اشاره می‌کند و تأکید دارد با پارتی نمی‌توان در جهان هنر ماندگار شد. او درباره این کارگاه گفت: «ورک شاپ بازیگری را نمی‌توان در این زمان کوتاه برگزار کرد، به این دلیل اسم این کارگاه را «بازیگری حرف ندارد» گذاشتم زیرا در این شرایط باید اکت را در بازی نشان داد.» در ادامه آموزه‌های او را بخوانید:
پرورش بازیگر
می‌خواهم در این کارگاه آدرس‌های درست برای بازیگری به شما بدهم. باید بدانیم که پرورش بازیگر داریم نه یادگیری، ما می‌توانیم در این کارگاه‌ها خصوصیات و استعدادها را پرورش دهیم. از علایق و سلایق متفاوت در این کارگاه وجود دارد و هر کس با دیدگاه خود به این کارگاه آمده است. این تنوع سلایق برای من دشوار خواهد بود، امیدوارم که اتفاق خوبی در این ورک شاپ بیفتد.
تعریف بازیگری
در این جلسه می‌خواهم به یک تعریف واحد در مورد بازیگری برسم. اگر بازیگری را یک موجود بدانیم تابه‌حال به آن احترام نگذاشته‌ایم، بازیگری با پول و پارتی امکان‌پذیر نیست. هرگاه یک نفر با پول و پارتی قهرمان وزنه‌برداری المپیک شد می‌توان با این شرایط بازیگر هم شد. من بیشتر به‌عنوان عاشق و هنرجو همیشه آن‌سوی میز بوده‌ام تا اینکه به‌عنوان معلم و یا استاد، سینما را تدریس کرده باشم.
تمرین‌های بازیگری
تمرین‌های بازیگری در همه جای دنیا یک تیتر دارد و مابقی صحبت‌ها درباره این تیترها است. مهم‌ترین نکته در بازیگری انتخاب و قضاوت کردن درست است، هر کس باید از اتفاقی که رخ می‌دهد قضاوت خود را داشته باشد. تستی در جهان وجود ندارد که با یک تست بتوان کسی را بازیگر دانست. باید یک پروسه ۶ ماهه روزی ۴ ساعت کار کرد تا بتوان تشخیص داد که کسی بازیگر می‌شود و یا نه.
انتخاب درست بازیگر
اگر کارگردان هستید و می‌خواهید فیلمی بسازید بدانید که ۷۰ درصد فیلم خوب از انتخاب بازیگر درست ساخته می‌شود. هرکسی که در مقابل دوربین قرار می‌گیرد ازنظر من بازیگر نیست، هرکسی که ۲۰ فیلم بازی کرده بازیگر نیست، منظور من از بازیگر، بازیگر مؤلف است، بازیگری که با اجرای یک سکانس، خود را تا ابد در ذهن مخاطب باقی بگذارد، بازیگری که بعد از سال‌ها هنوز او را با آن نقش بشناسید. کار خلاقه و مؤلف بودن در بازیگری حفظ چند دیالوگ نیست.
بازیگری انتها ندارد...
از لحظه‌ای که وارد آزمون بازیگری می‌شوید تا آخر عمر درگیر بازیگری هستید. سن در بازیگری معنا ندارد، سینما هنری است که برای انسان و به خاطر انسان است. بازیگری برای کسانی که می‌خواهند زود به مقصد برسند کار خوبی نیست. ادا درآوردن بازیگری نیست، رمز بازیگری در داشتن احساس است، نه بروز دادن آن.
ابزار بازیگر
دعوت می‌کنم در ذهنتان مرور کنید و ببینید که یک انسان چه کرده تا شما بدون شنیدن کلامی فهمیدید که او غمگین، یا خوشحال بوده است. وقتی بازیگری را درست انجام می‌دهید احساس به درون شما چنگ می‌زند و این نمی‌تواند خوشایند باشد. باید بدانید که بزرگ‌ترین ابزار و تمام برگ برنده بازیگر حافظه هیجانی اوست که در ذهنش آن‌ها را ثبت کرده است.
صفت خوب یا بد در بازیگری درست نیست
اصلاً قرار نیست حالات احساسی را که قرار است بازی کنید، نشان دهید بلکه باید غمگین و شاد شوید تا ارتباط درست را به مخاطبان انتقال دهید. بازیگری آن است که انسان در لحظه غمگین، شاد، هیجان‌زده و… شود. بازیگر هر وقت بخواهد باید بتواند این احساسات را بروز دهد، البته نه به‌صورت ادا درآوردن بلکه بااحساسی که مخاطب را با خود همراه کند.
متقاعد کردن
من در کلاس بازیگری سینما در کشور فرانسه شرکت داشتم که اسکورسیزی کارگردان بزرگ دنیا استاد آن بود که تمام جملات او به این کلمه ختم می‌شد؛ «متقاعد کردن». او بر این باور بود که در سینما از بازی، کارگردانی و تدوین و… باید بتوان مخاطب را متقاعد کرد.
خودتان را پیدا کنید!
شما نه در زندگی و نه بازیگری نمی‌دانید که قرار است چه اتفاقی برایتان رخ دهد، شما در زندگی و بازیگری تصمیم‌گیرنده نیستید. اینکه راحت بتوانید بخندید و یا گریه کنید، یکی از هزار راه برای بازیگری است. تا خودتان را پیدا نکنید، نمی‌توانید بازیگر خوبی باشید. درآمیختن تخیل و تمرکز باعث به نمایش درآمدن بازی خوب می‌شود.
صاحب احساس شوید!
در بازیگری نباید فریاد زد و باید حجم صدا را بیشتر کرد، همه بحث‌ها این است که شما در لحظه صاحب احساس شوید، نه اینکه ادا درآورید، مثال اینکه خشم در نگاه انسان مشخص است و باید بازیگر به این مرحله برسد نه اینکه بخواهد ادای خشم و عصبانیت را دربیاورد. بازیگری متقاعد کردن مخاطب است. سخت است که در هفت برداشت یک‌شکل گریه کنید، بخندید، ناراحت شوید ولی در بازیگری حق ندارید از برداشت‌های متعدد خسته شوید، باید بفهمید که عاشق چه‌کار پیچیده و سختی هستید. اگر علاقه‌مند به هنر بازیگری، در لحظه صاحب احساس نشود، بازیگر خوب و مؤلفی نیست. برای رسیدن به احساس درست در لحظه هزاران بار تمرین احتیاج است.
تمرین مکالمه تلفنی
یکی از مهم‌ترین تمرین‌ها در بازیگری مکالمات تلفنی است، چون بازیگر مجبور است که جای دو نفر احساسات بروز دهد، احساساتی که برای تماشاگر باورپذیر باشد. اگر حتی دو نفر از شما در این ورک شاپ از صحبت‌های من تأثیر گرفته‌اید، من کار خودم را انجام داده‌ام. اگر در ذهن و وجود شما جرقه‌ای ایجادشده، من توانسته‌ام رسالت خود را در این ورک شاپ انجام دهم.
توصیه‌های مهم
خواندن رمان، رفتن به نمایشگاه عکاسی و آثار هنری استعداد را در انسان زنده نگاه می‌دارد، انسانی که دارای سواد هنری است، بهتر می‌تواند از استعداد خود استفاده کند.
با پارتی بازیگر نمی‌شوید!
ازنظر من با پارتی نمی‌توان حافظ، سعدی، اسکورسیزی و… درست کرد، بازیگر درست کردن با پارتی و لینک نوعی توهین است. من راجع به کسانی حرف می‌زنم که تمام دنیا به احترام هنرشان به پا می‌خیزند. مگر همه با پارتی و لینک می‌توانند دکتر مغز و اعصاب شوند که بتوانند بازیگر شوند. اگر بازیگر شوید جهان به سمت شما خواهد آمد، اگر این اتفاق بعد از سال‌ها برای شما نیفتاده است شما بازیگر خوبی نشده‌اید، اگر بازیگر خوبی شوید دیگر هیچ کارگردانی نمی‌تواند به‌راحتی از کنار شما عبور کند. یک مثال می‌زنم، جواد عزتی ۷ سال نمایش خیابانی اجرا کرده و اکنون به این جایگاه رسیده چون پروسه را به‌درستی طی کرده است.
