یکی از برجسته‌ترین چهره‌های سینمای ایتالیا درگذشت. برناردو برتولوچی، کارگردان بزرگ جهان که با فیلم «آخرین امپراتور» جایزه اسکار برد و فیلم «آخرین تانگو در پاریس» او هنوز جنجال‌برانگیز است، در سن ۷۷ سالگی درگذشت.
رسانه‌های ایتالیا خبر دادند: برناردو برتولوچی، کارگردان بزرگ جهان، روز دوشنبه ۵ آذر (۲۶ نوامبر) در سن ۷۷ سالگی در شهر رم ایتالیا درگذشت. برتولوچی که به بیماری سرطان مبتلا بود از کارگردانان بزرگ نئورئالیست ایتالیا به شمار می‌آید. فیلم «آخرین امپراتور» برتولوچی در سال ۱۹۸۷ اکران شد و جایزه اسکار بهترین کارگردان را برای او به ارمغان آورد. این فیلم درمجموع نه جایزه جهانی را نصیب برتولوچی کرد. برتولوچی در دهه ۱۹۷۰ نیز نامزد اسکار بهترین فیلم‌نامه به خاطر درام سیاسیِ «دنباله‌رو» و بهترین کارگردانی به خاطر فیلم درام فرانسوی-ایتالیایی «آخرین تانگو در پاریس» شد. این کارگردان ایتالیایی نمی‌خواست در محدوده سینمای ایتالیا باقی بماند و باعلاقه با هنرمندان بزرگ سراسر جهان همکاری می‌کرد. او نخستین کارگردان سینما در سراسر جهان بود که اجازه یافت از شهر ممنوعه چین فیلم‌برداری کند.
برناردو برتولوچی در شانزدهم ماه مارس سال ۱۹۴۱ در پارما در منطقه امیلیا-رومانیای ایتالیا در خانواده‌ای روشنفکر متولد شد. او نخستین فرزند پدری شاعر، مورخِ هنر و منتقد فیلم بود. برناردو بزرگ‌ترین فرزند خانواده بود. پدرش، آتیلیو، شاعر، مورخِ هنر و منتقد فیلم بود. برناردو در چنین محیطی رشد کرد و در پانزده‌سالگی به نوشتن روی آورد و پس از مدتی برای اولین کتابش چندین جایزه معتبر را دریافت کرد.
بیشتر بخوانید:
آیا آزار و اذیت بازیگران در صحنه فیلم‌برداری مجاز است؟
یک گفت‌وگوی متفاوت با مارلون براندو
برتولوچی در دوران دانشجویی مجموعه شعرهایش را منتشر کرد. او سپس در سال ۱۹۶۱ به‌عنوان دستیار پیر پائولو پازولینی، فیلم‌ساز بزرگ ایتالیا، در فیلم «آکاتونه» فعالیت کرد و سال بعدازآن نخستین فیلمش "La commare secca" را ساخت که فیلم‌نامه‌اش به پازولینی تعلق داشت. برتولوچی نیز چون استادش پازولینی، ساخت فیلم را بخشی از فعالیت‌های سیاسی‌اش می‌دانست. او در سال ۱۹۶۸ به حزب کمونیست ایتالیا پیوست و در سال ۱۹۶۴ موفق شد جایزه منتقدان فستیوال کن را برای فیلم «پیش از انقلاب» دریافت کند. برناردو برتولوچی در سال ۱۹۷۰ با درام سیاسی «دنباله‌رو» به موضوع فاشیسم پرداخت و پرفسوری که در این دوران خود را با شرایط اجتماعی وقت تطبیق می‌دهد.
برتولوچی در سال ۱۹۷۲ با فیلم «آخرین تانگو در پاریس» به شهرتی ویژه دست‌یافت. گرچه این فیلم تحسین بسیاری را برانگیخت، اما به خاطر صحنه‌های جنسی نامتعارفش کم نبودند کسانی که به مخالفت با آن درآمدند. این فیلم جنجالی با بازیگری چهره برجسته و توانای سینما مارلون براندو و هنرپیشه کمتر آشنای آن زمان ماریا اشنایدر، نامزد دریافت جوایز سینمایی بسیاری شد؛ اما باگذشت زمان و به راه افتادن بحث‌ها بر سر سوءاستفاده از قدرت و خشونت علیه زنان با انتقادهای بسیاری مواجه شد. جسیکا چستین، هنرپیشه هالیوود، در انتقاد به این فیلم در سال ۲۰۱۶ در یک پیام توئیتری نوشت: «به همه‌کسانی که به این فیلم علاقه‌مند هستند: شما در این فیلم به صحنه تجاوز جنسی یک مرد ۴۸ ساله به زنی ۱۹ ساله می‌نگرید و کارگردان فیلم این حمله را برنامه‌ریزی کرده است.» برتولوچی در همین رابطه در مصاحبه‌ای اعلام کرد که این صحنه که در آن هنرپیشه زن فیلم مورد تجاوز مقعدی مارلون براندو قرار می‌گیرد را به اطلاع هنرپیشه فیلم، ماریا اشنایدر، نرسانده بود. او دلیل این امر را چنین توضیح داد: «من خواستار واکنش او نه به‌عنوان یک هنرپیشه، بلکه به‌عنوان یک دختر بودم.»
