هفتهنامه لوپوئن در این شماره، پروندهای را به «لئوناردو داوینچی»، هنرمند بزرگ ایتالیایی قرن پانزده و شانزده میلادی اختصاص داده است. در مطلبی با عنوان «کد داوینچی واقعی» میخوانیم که او در طی زندگی خود بهخوبی با شکست آشنا شد و درعینحال و باوجود همه مشکلات، وقتی زندگی و سرگذشت این نقاش و مجسمهساز را بررسی میکنیم کمتر او را در حالی میبینیم که به خود و به راهش یقین نداشته باشد؛ این مطلب درواقع ارجاعی به رمان «کد داوینچی» نوشته «دن براون» است؛ رمانی که «ران هاوارد» کارگردان آمریکایی نیز بر اساس آن فیلمی به همین نام را در سال ۲۰۰۶ ساخت.
گزارش لوپوئن با عنوان «کد داوینچی واقعی» درواقع به برخی مضامین پرداخته که در این رمان نیز مطرحشده بود؛ موضوعاتی چون همجنسگرا بودن «داوینچی»، یا اینکه او درواقع تابلوی «مونالیزا» را بر اساس چهره خود کشیده است. در این مطلب میخوانیم: «لئوناردو داوینچی همچنان که در زندگی حرفهای مشکلات بسیار داشت و آسیبهای فراوان دید، در عرضه هنر خود نیز با مسائل بسیار مواجه شد، از سویی در ۲۴ سالگی به اتهام اخلاقی محاکمه شد و بارها مجبور شد از صفر همهچیز را آغاز کند».
لوپوئن همچنین نوشته که وجه دیگری از زندگی داوینچی نوشتههای اوست؛ نوشتههایی که در حوزههای مختلف است. صدها صفحه نوشته و دفترهای مختلف از داوینچی بهجامانده است. دریکی از این نوشتهها با عنوان «نگاه» میخوانیم: «به خورشید نگاه کن و زیباییاش را دریاب. چشمانت را ببند و دوباره باز کن و بار دیگر به خورشید بنگر. آنچه میبینی همان نیست که پیشازاین میبینی و آنچه اکنون میبینی، بعدازاین نخواهد بود. چه کسی آن را دوباره میآفریند، اگر همان کسی نباشد که بهطور مرتب باعث مرگ آن میشود»؛ و دریکی دیگر از این نوشتهها که نگاه او بهعنوان یک نقاش را بیشتر نشان میدهد نیز میخوانیم: «سایه و نور، همراه همیشگی هستند. سایه قویتر از نور است چون اشیاء را از تابش بازمیدارد. هرچند که نور هرگز نمیتواند بهطور کامل سایه اجسام را برباید».